gunnalpmbp

Wybór konstrukcji więźby dachowej zależy między innymi od przeznaczenia budynku, poziomów oraz rozpiętości dachu i warunków klimatycznych takich jak życie wiatru, ilość opadów i czas zalegania śniegu.

W domkach jednorodzinnych również pewnych wielorodzinnych najbardziej poszukiwanym sposobem konstrukcji dachu jest drewniana więźba dachowa. Wykonuje się ją zwłaszcza z punktów drewnianych (bali, belek, krawędziaków, łat również desek), które kręci się lub robi bezpośrednio na budowie. Do sieci dopasowuje się najczęściej drewno sosnowe, ewentualnie świerkowe, natomiast małe elementy (wkładki, kołki itp.) szkolone są z gatunków twardych: dębu, akacji lub nowych o podobnych właściwościach. Drewno powinno być ściśle wysuszone (maksymalnie że zawierać 20% wilgotności), a i zabezpieczone przed działaniem czynników biologicznych oraz ognia. Elementy z drzewa litego mają długości do 7 m. Jeśli przydatne są dłuższe, to poświęca się drewno klejone. Tradycyjne więźby powiększa się też elementami stalowymi, jakie stosuje przy wielkich miarach również w miejscach, w których przekroje drewniane nie są efektywne (są zbyt wysokie).

Więźba dachowa – wytrzymałość

Standardowo buduje się takie więźby, na których można umieścić dowolne pokrycie, począwszy od https://drewzim.pl/o-nas/ blachodachówek, wykonawszy na dachówkach cementowych oraz ceramicznych. Podstawowym brakiem jest otwarcie, że tzw. lekkie pokrycia jak blacha, papa czy gonty potrzebują dużo słabszej i delikatniejszej więźby. Nie istnieje ostatnie normą. Rodzaj pokrycia jedynie w niewielkim stopniu działa na budowę więźby. O wyborze więźby dachowej, decyduje suma obciążeń własnych dachu, jego ocieplenia oraz wykończenia oraz zewnętrzne warunki atmosferyczne. Więźba dachowa musi poznać bardzo bogate podmuchy wiatru oraz ciężar zalegającego śniegu, o ceny 100-150 kg na metr kwadratowy, a dla okolic górskich nawet powyżej 200 kg. Proces projektowania, wybór odpowiedniej form oraz przekrojów dokonuje się po dokładnych obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych, a istotnymi parametrami używanymi do obliczeń są: kąt nachylenia dachu, odległość między ścianami, rodzaj stosowanego pokrycia dachowego, możliwości podparcia konstrukcji, strefy wiatrowe dotyczące lokalizacji budynku.

Więźba dachowa: krokwiowa

To najcięższa forma stosowana, gdy rozpiętość ścian zewnętrznych domu nie przekracza 7 m, a nachylenie połaci dachowej 40-60°. Podstawowym elementem popularnym jest para krokwi związanych ze sobą w kalenicy, rozstawionych w odstępach 70-100 cm. Ich niskie efekty potrafią być przymocowywane do poziomej belki ściągowej, będącej również konstrukcją nośną stropu lub do murłat, ułożonych na suficie albo na szczycie ścian kolankowych. Przy takim rozwiązaniu zarówno mocowanie krokwi do murłat, jak również murłat do całości domu pragnie istnieć bardzo dobrze wykonane, ponieważ z tego chce trwałość również bezpieczeństwo dachu. Dopuszczalna długość pojedynczej krokwi to 6 m. Wartości tego rozwiązania to prostotę i szybkość działania i mały koszt. Cechy to niewielkie zastosowanie, częste występowanie krzywizny powierzchni, ze względu na znaczne okresy (z braku podparcia) krokwi również życie sił rozpychających (na zewnątrz) mury.

Więźba dachowa: krokwiowo-belkowa

W tym typie więźby para krokwi oraz belka pozioma drewnianego stropu tworzą łącznie trójelementowy wiązar, oparty na zewnętrznych ścianach budynku. Belki czyniące ten stopnie strop drewniany, mogą stanowić oparte bezpośrednio na murze czyli na murłacie. Więźba dachowa o takiej formy jest wykorzystywana, gdy rozpiętość ścian zewnętrznych budynku nie przekracza 6-7 m. Kluczowym elementem nośnym jest para krokwi związanych ze sobą w kalenicy, rozstawionych w odstępach 80-120 cm. Dopuszczalna długość pojedynczej krokwi – 7 m.

Więźba dachowa: jętkowa

Więźby jętkowe są łatwe do zastosowania, skuteczne dodatkowo planują nieco ograniczeń niż wiązary krokwiowe. Spośród tegoż początki są bardzo łatwo stosowane przy budowie domów. Wytwarzane są przy rozpiętościach ścian od 5 do 12 m i przy kącie nachylenia połaci 25-67o (zalecane jest minimum 35o). Więźba jętkowa jest zmianą wiązaru krokwiowego, do jakiego stał dodany poziomy element – jętka. Kierowana jest przeważnie w połowie długości krokwi (lub nieco dużo) – dodaje je zaś usztywnia. Podejmuje się, że dolna część krokwi (od murłaty do jętki) nie powinna być znaczniejsza niż 4,5 m, a górna (między jętką a kalenicą) – niż 2,7 m. W relacje od wielkości dachu wiąże się inne typu więźby jętkowej. Klasyczna więźba jętkowa przeważnie jest realizowana, gdy długość jętki wynosi maksymalnie 3,5 m. Gdy prowadzona stanowi w bloku z poddaszem użytkowym dolna krawędź jętki musi wydobywać się 2-2,4 m poziomem podłogi. W sukcesie dachów o niskim kącie nachylenia, aby dać odpowiednią wysokość wnętrza, przydatne jest wymurowanie ścianek kolankowych, wzmocnionych konstrukcją żelbetową (wieniec, słupki). Jętki poziome bardzo często są potem używane jako element konstrukcji sufitu poddasza użytkowego. Zalecany rozstaw krokwi przy tymże wyjaśnieniu to 70-100 cm. Przy rozpiętości dachu 9-12 m kojarzy się też więźbę płatwiowo-jętkową, która wiąże się z par krokwi rozpartych jętkami, opartymi na specjalnej jednej czy dwóch ścianach stolcowych. Ściany te – potrzebne ze względu na duże jętki, co usztywnia całą konstrukcję dachu – położone są na podstawie i związane od góry płatwią pośrednią. Gdy rozpiętość dachu wynosi 7,5-10 m używa się jedną płatwię, gdy 9-12 m dwie. Ukośne elementy tzw. miecze mają zbyt zadanie usztywnić konstrukcję ściany stolcowej zaś są dodatkowym podparciem płatwi.

Więźba dachowa: płatwiowo-kleszczowa

Kojarzona jest wówczas, gdy rozpiętość ścian wynosi ponad 11 m. Podporami krokwi są nie tylko murłaty, ale też płatwie pośrednie, podpierające krokwie nieco więcej w połowie rozpiętości. Płatwie podparte są słupkami, będącymi na tzw. płatwiach (podeszwach) stropowych lub bezpośrednio na stropie. Więźba dachowa usztywniana jest poziomymi kleszczami – podwójnymi belkami wiążącymi końce słupów, z wspartymi na nich krokwiami. Kleszcze gromadzi się co trzecią lub co czwartą parę krokwi. Taka forma dachu równomiernie przenosi nacisk na wszystek budynek też ze względu na wielość sztywnych podparć zapewnia najrówniejszą połać dachową. Decyzją jest częściowe ograniczenie swobodnego dysponowania przestrzenią użytkową poddasza. Więźba płatwiowo-kleszowa toż zwłaszcza uniwersalne rozwiązanie, ponieważ ważna ją użytkować zarówno dachach płaskich, kiedy i stromych (6-70o), przy rozpiętościach do 16 m.